Go Back to the Zoo - Shake A Wave

Met Benny Blisto wist de Nijmeegse rockband Go Back to the Zoo de Nederlandse muziekmarkt te veroveren. Nummers die zo afkomstig konden zijn van een album van een Franz Ferdinand of The Kooks klonken veelal over de ether. Weten de Nederlandse rockers deze beweging voort te zetten met hun nieuwe album Shake A Wave?

1. Weekend America
2. Somebody Else
3. Summer Ends
4. I Get Up
5. Please Don't Leave Me
6. Flashlight
7. I Can't Stop My Feet
8. Fire In The Streets
9. Hold Forever
10. What If
11. Secret
12. Keep On Running

Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/shake-a-wave-go-back-to-the-zoo-0602527934792 

Het antwoord op deze vraag is geen makkelijke, laat staan dat het ongenuanceerd te brengen is. Aan de ene kant kun je zeggen dat ze muzikaal enorm gegroeid zijn. Dit album is wat donkerder van aard dan hun debuutalbum, iets meer rock en gelaagder. Een lichte verschuiving van een Brits naar een Amerikaans geluid, maar nog altijd even aangenaam.

Echter is er ook een andere kant, een kant van veminderde hitpotentie. Er staan geen hits op Shake A Wave, waar ik mee bedoel dat er geen Beam Me Up of Electric te vinden is op de cd. Nummers als Somebody Else, I Can't Stop My Feet en I Get Up komen in de buurt, maar evenaren nooit de eerdergenoemde hits. Over het algemeen genomen is Shake A Wave een veel betere plaat dan Benny Blisto, zij het zonder echte uitschieters.

Op Shake A Wave horen we vooral de muzikale groei van de Nijmegenaren, die indrukwekkend te noemen is. Daarnaast hoor je aan de cd af dat ze ontzettend veel plezier hebben in het spelen en dat zal het live helemaal goed doen. Dat deze groei gepaard gaat met misschien minder echte hits, neem ik dan ook maar al te graag voor lief.

The Kyteman Orchestra

The Kyteman Orchestra, dat is alles. Geen albumtitel of geen artiest? Het is een kwestie van perspectief, dit hele album en de hele ervaring. Vaag? Nee, The Kyteman Orchestra.

1. Intro
2. While I Was Away 
3. Truth or Dare 
4. Angry at the World 
5. Long Lost Friend 
6. Preaching to the Choir 
7. 7/8 
8. The Void 
9. The Mushroom Cloud 
10. The Ballad 
11. On S'en Fout 
12. Day One

Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/the-kyteman-orchestra-the-kyteman-orchestra-8714835093763  
 
Niemand kan en mag ontkennen dat Colin Benders een wonderlijk artiest is. Onder zijn artiestennaam Kyteman doet hij gewoon wat hij wil, wat hij leuk vindt en waar hij zich goed bij voelt. Of hij het meesterbrein of enkel de aanstichter is weet ik niet, maar hij heeft samen met een groep briljante muzikanten een beleving neergezet die zijn weerga niet kent. Album? Nee, beleving.

Hiphop komt zeker terug op dit album, zij het perfect verwoven in de klassieke klanken en arrangementen. Kyteman regeert als trompettist en orkestleider, ruimte latend voor ieder individu om zijn of haar kunstje te doen. Dit leidt tot een epische soundtrack van het hedendaagse leven, wat zich wellicht meer identificeert als een kunstuiting dan muziek. Uit deze review word je je toch geen wijs, dus luister deze magistrale uitgave en oordeel zelf.

Acda en De Munnik - 't Heerst

't Heerst zeggen ze wel eens, refererend aan bijvoorbeeld verkoudheid of de griep. Deze periode is net voorbij, hoewel de temperatuur nu toch weer wat naar beneden duikt, maar toch hebben Acda en de Munnik besloten hun album aan de begin van de lente uit te brengen. Hooikoorts heerst, is dat iets? Zonder gekheid, het gaat om de onverschilligheid die heerst op dit album.

1. Voetstuk Staan
2. Kom Dan Bij Mij
3. Hé Mooie Vriend
4. Suiker En Azijn
5. Amsterdam (Hij Die Slentert)
6. Geluk Heb Je Te Leen
7. Hier Voor Jou
8. Jij Hoort Bij Mij
9. In Gedachten
10. Halve Zinnen
11. Woorden Van Een Ander
12. Geef Me Al Je Armen
13. Kop Van Zuid
14. Sterker Nu Dan Ooit
15. Kijk Me Na

Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/t-heerst-cd-acda-de-munnik-8718375087657

Onverschilligheid is het thema van het duo's nieuwe theatershow en komt misschien in mindere mate aan bod op dit album, maar maatschappijkritisch is 't Heerst zeker. Zo gaat het eerste nummer, wat tevens de eerste single van het album is, over het niet op een voetstuk mogen staan. "De Nederlander" waardeert dat soort gedrag meestal niet zo.

Op de hoes prijkt 'recorded in Memphis', maar erg rock 'n roll wordt het nergens. Gelukkig maar, want Acda en de Munnik weten altijd mooie nummers te maken die prachtig zijn in hun eenvoud en naaktheid. Zo ook op 't Heerst, wat bol staat van de aanstekelijke popliedjes zoals we die van Acda en de Munnik kennen.

Frans Duijts - Alles met je delen

Toegegeven, Nederlandse muziek is niet echt mijn ding, laat staan smartlappen. Maar hoewel ik het zelf niet vaak op zal zetten, moet ik zeggen dat ik Frans Duijts een uiterst sympathieke volkszanger vind. Zijn derde studio-album, Alles Met Je Delen, onderwerp ik dan ook zonder tegenzin aan een luisterbeurt.

1. Laat me nooit alleen
2. Waarom kon ik je niet vertrouwen
3. Angelina
4. De tranen van mijn moeder
5. Helemaal verloren
6. Vriend
7. In ons café
8. Het leven is te mooi
9. Zonder jou
10. Het lag echt niet aan mij
11. Feestje
12. Leeuw in een kooi
13. Zij draagt mijn ring
14. Morgen is pas morgen
15. Dubbel leven
16. Ga maar vast slapen

Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/alles-met-je-delen-frans-duijts-0602527795270

Frans Duijts onderscheidt zich door zich te richten op het levenslied, de schlagers, de echte smartlappen, waar zijn concullega's toch meer gaan voor de Nederlandstalige popmuziek en gezelligheidsnummers. André Hazes heeft een zeer waardig opvolger, die mijns inziens zelfs beter kan zingen ook. Bovenal is Frans natuurlijk gewoon Frans.

'Laat me nooit alleen' is al uitgekomen als single en een goede albumopener waarop Frans laat horen dat hij echt kan zingen. Maar op Alles Met Je Delen zingt Frans niet alleen, hij heeft ook meegeschreven aan de nummers en teksten. Dat hij dit niet onverdienstelijk doet is te horen op het melancholische 'Waarom kon ik je niet vertrouwen', dat hij samen schreef met Manfred Jongenelis. Maar Frans kan niet alleen melancholische smartlappen schrijven, want ook de tekst van het feestnummer 'Feestje' is van zijn hand. Meezingen gegarandeerd!

Naast Frans zelf, hebben vele bekende songwriters hun medewerking verleend, zoals Nick Schilder, Roel van Velzen, Grad Damen, Hans Bouwens, Tom Peters, Emile Hartkamp, Alides Hidding en Jochem Fluitsma. De schitterende tekst van bijvoorbeeld 'Het leven is te mooi' is zodoende door anderen geschreven, maar Frans vertaald het in een wonderschoon liedje. Ook het van Willy Sommers bekende 'Als een leeuw in een kooi' krijgt een make-over in Frans Duijts stijl.

Alles Met Je Delen bevat 16 liedjes, die eigenlijk allemaal goed zijn. Geen dieptepunten, geen opvullers, het blijft boeien van begin tot eind. Frans Duijts is de meester der smartlappen.

The Cranberries - Roses

Wat een korte pauze zou zijn, werd een hiatus van ruim 10 jaar. Nu zijn The Cranberries na lange afwezigheid weer terug met het album Roses. Ingetogener, maar nog altijd herkenbaar.

1. Conduct
2. Tomorrow
3. Fire & Soul
4. Raining in My Heart
5. Losing My Mind
6. Schizophrenic Playboys
7. Waiting in Walthamstow
8. Show Me
9. Astral Projections
10. So Good
11. Roses

Onder andere hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/roses-cranberries-8717931323031

Op Roses probeert de band de sfeer van de eerste twee albums Everbody is Doing It So Why Don't We? en No Need To Argue te benaderen. Mid jaren 90 dus, iets wat ze zeer goed afgaat. Hoewel het nergens zo goed wordt als de eerdergenoemde ijzersterke albums, kan Roses zo in de reeks na deze albums geplaatst worden. De kwaliteit is ruimschoots vertegenwoordigd.

Als groot liefhebber van 'Zombie', het hardste nummer van The Cranberries, had ik gehoopt dat de band meer richting de alternatieve rock zou gaan. Dit is helaas voor mij niet het geval, het is lekker wegluisterende (folk) poprock geworden. Ik moet echter toegeven dat er weer adembenemde nummers opstaan.

Openingsnummer 'Conduct' laat gelijk horen dat de band zich richt op hun oude vertrouwde sound. Een nummer dat veel fans wel zal bekoren. Zangeres Dolores O'Riordan is nog altijd een begenadigd en talentvolle zangeres met het herkenbare stemgeluid. 

'Tomorrow' is een klassieke Cranberries-lovesong. Het hoofdthema van Roses is liefde en al haar facetten, maar dan wat donkerder en grimmiger dan de standaard liefdesliedjes. Het zou zelfs depressief genoemd kunnen worden.

Dat de band niet vies is van experimenteren laten ze horen op het nummer 'Waiting in Walthamstow', wat enigszins een wals in zich heeft. Mijn persoonlijk favoriet is echter 'Show Me', wat me doet verlangen naar de meer op rock gerichte Cranberries. Heerlijke strijkers in het nummer voeren de toon voor een meeslepend refrein.

The Cranberries zijn weer helemaal terug met dit album dat niet veel onder doet voor hun prachtige eerste albums. Persoonlijk wacht ik nog op een 'Zombie', al is 'Show Me' ook echt een geweldig rocknummer, zei het minder gitaargericht dan eerstgenoemde. Opdat ze maar niet weer besluiten om een jarenlange pauze te nemen.

Sinéad O'Connor - How About I Be Me (And You Be You)?

De laatste tijd was enkel kommer en kwel voor de excentrieke Ierse zangeres Sinéad O'Connor. Relatie-, drugs- en imagoproblematiek stapelden elkaar op. Het leek erop dat muziek helemaal geen aandacht meer kreeg, maar gelukkig kan zij naast de drugs, ook de muziek niet met rust laten. Met haar nieuwe cd How About I Be Me (And You Be You)? is ze weer helemaal terug.

1. 4th and Vine
2. Reason With Me
3. Old Lady
4. Take Off Your Shoes
5. Back Where You Belong
6. The Wolf is Getting Married
7. Queen of Denmark
8. Very Far From Home
9. I Had a Baby
10. V.I.P.


Onder andere hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/how-about-i-be-me-and-sinead-o-connor-5016958145026

Hoewel de nummers in essentie gaan over liefde, hypocrisie en ouderschap, zijn ze opmerkelijk luchtig en bevatten ze zelfs zo af en toe een komische noot. Dat Sinéad ook weer een jaartje ouder wordt is totaal niet te horen, haar herkenbare stemgeluid is nog even krachtig als in het begin van haar carrière.

Openingsnummer '4th and Vine' is zo'n luchtig nummer, echter met een sinistere ondertoon. Dat luchtige is direct vervlogen met 'Reason With Me', wat gaat over drugsverslaving. Een prachtig donker en depressief nummer, wat extra ongemakkelijk aanvoelt door de vrolijke opener.

Deze contrasten horen we vaker terug op het album. Het rocky 'Old Lady' steekt bijvoorbeeld erg af tegen het protestlied 'Take Off You Shoes', waarin Sinéad haar gal spuit over de Katholieke Kerk met zijn zedenschandalen. Aan de ene kant houdt dit de aandacht vast, maar aan de andere kant gaat het ergens ook wat irriteren. Sommige contrasten versterken elkaar, waar andere de opeenvolgende nummers geen goed doen. Het zijn stuk voor stuk topnummers en de cd is wellicht de beste uit Sinéads carrière, maar de opbouw van de tracklist had wat vloeiender kunnen zijn.

Samengevat is dit echt een prima album, Sinéad is (gelukkig) weer helemaal terug. Eigengereid als altijd en muzikaal nog even groots als vroeger.

Mr. Polska - Waardevolle Gezelligheid

Er is een heleboel mis in Nederland. Als we Wilders moeten geloven zijn nu niet meer de Moslims de schuldigen, maar de Oostblokkers. Hordes Polen pakken de banen af van de goedwillende, hardwerkende Nederlandse man. Het is een schande! Dus wat doe je dan, je richt een zeer nuttig meldpunt op waar mensen kunnen melden dat hun baan is afgenomen door een goedkoop Pools werkpaard. Massaal op zoek naar dit meldpunt komen mensen echter ineens het 'Meldpunt Waardevolle Gezelligheid' tegen.Wat is dit nu? Ene Mr. Polska die als Pool zijnde een ludieke tegenbeweging opzet? Ineens was hij een bekende Nederlander (jaja, Nederlander), een rapper die net als zijn Poolse soortgenoten keihard werkt, getuige zijn met maar liefst 17 tracks goedgevulde album. Waardevolle Gezelligheid, gezellig toch?

1. Intro
2. Bolle man

3. 1 miljoen vrienden
4. Jochie
5. Soldaatje (feat. Ronnie Flex)
6. Ogen zeggen ijs
7. In een kreukel (feat. JeBroer)
8. Sla de trollers
9. Onzekere glimlach
10. Reef teef
11. Leg een traantje (feat. Chagall)
12. Technologee (feat. De Rus)
13. Slonsje
14. Beetje denken (feat. Leo)
15. Outro
16. Uit me plaat (bonustrack) (feat. JeBroer & Digitzz)
17. Allermooiste feestje (bonustrack) (Yellow Claw feat.  Mr. Polska & Ronnie Flex)

(DISCLAIMER: zo goed gevuld dat ik het niet eens mooi vormgegeven krijg)

Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/waardevolle-gezelligheid-mr-polska-8714835093435

[persbericht]
De goedlachse Mr. Polska (Dominik Wlodzimierz Groot) is de verpersoonlijking van gezelligheid en dit thema vormt logischerwijs de rode draad van het album. Het album kan zelfs worden gezien als een ode aan gezelligheid, met de nadrukkelijke aanbeveling positief te denken en een feest te maken van het leven. De jonge pool toont zich echter breder dan louter feestbeest en laat op nummers als ‘Beetje denken’, ‘Onzekere glimlach’ en ‘Ogen zeggen ijs’ zien dat er ook ruimte is voor zelfreflectie.

Boaz zet met zijn eigenzinnige, herkenbare sound een overduidelijke Nouveau Riche handtekening onder het album en toont zich van zijn muzikaalste kant. Hoewel Mr Polska een rapper is en hiphop de basis van het album vormt, klinkt Waardevolle Gezelligheid niet als een doorsnee hiphopplaat. Elk nummer is doorspekt met snoeiharde elektronische invloeden en Boaz maakt uitstapjes naar dirty house (‘Slonsje’), dubstep (‘Leg een traantje’) en gabber (‘Uit me plaat’), maar bevat voldoende breedte door popsongs zoals ‘1 miljoen vrienden’.

Het album bevat 15 tracks en twee bonustracks en is in zijn geheel geproduceerd door Boaz van de Beatz. Naast labelgenoten Jebroer, Leo en Digitzz, maken diverse gastartiesten maken hun opwachting op ‘Waardevolle gezelligheid’. De bestaande samenwerkingen met Jebroer, Leo, Digitzz en Ronnie Flex komen op ‘Waardevolle Gezelligheid’ naar voren, maar ook nieuwe samenwerkingen krijgen een plek. Zo zingt Chagall in het Nederlands op het nummer 'Leg een traantje' en legt De Rus samen met Mr. Polska in het nummer 'Technologee' de verschillen tussen Oost en West bloot.
[/persbericht]

Tot zover de schaamteloze kopie van het persbericht dat geleverd werd bij het album. Waarom ik deze (heel stiekem) gepikt heb, is omdat ik het volledig eens ben met het persbericht, voor zover er een mening in verkondigd wordt natuurlijk.

Het enige wat ik aan kritiek wil geven, is dat hardwerkers doodwerkers zijn. Dat is niet het officiële spreekwoord, ik weet het, ik schudt ze zo uit mijn door een aap met een open deur opgespelde mouw! Goed... Mijn punt is dat het album een beetje te vol staat om echt indruk te maken. Als er hier en daar een nummer weggelaten was had het album een grotere indruk achtergelaten dan nu het geval is. Het blijft nu maar doorgaan, waarbij een korter album vraagt om meer en een nieuwe luisterbeurt.

Neemt niet weg dat het een topalbum is en een goede indruk geeft van Mr. Polska. Het kromme Nederlands, de grappige verhalen die af en toe stiekem toch de vinger op de zere plek leggen, het klopt gewoon. Aangezien ik persoonlijk niet bijster goed kan rappen, heb ik er geen problemen mee dat Mr. Polska mijn baan hierin heeft afgepakt.

The Asteroids Galaxy Tour - Out of Frequency

The Asteroids Galaxy Tour, wie? Wat als ik je nu een biertje aanbied, een Heineken welteverstaan, hoor je dan ineens een hoog piepstemmetje in je hoofd, horende bij een blonde zangeres? Juist, The Asteroids Galaxy Tour! Bekend bij velen, gekend door weinigen. Maar daar wil de Deense band verandering in brengen met hun tweede album Out of Frequency.

1. Gold Rush Pt. I
2. Dollars in the Night
3. Gold Rush Pt. II
4. Major
5. Heart Attack
6. Out of Frequency
7. Cloak & Dagger
8. Arrival of the Empress (Prelude)
9. Theme From 45 Eugenia
10. Mafia
11. Ghost In My Head
12. Suburban Space Invader
13. Fantasy Friend Forever
14. When It Comes To Us


Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/out-of-frequency-ltd-the-asteroids-galaxy-tour-4050538001884

Bijna vier jaar na hun debuutalbum Fruit, komt TAGT met hun tweede album Out of Frequency. Met dit album hebben ze alle ideeën over het maken van een serieus album compleet laten varen en zijn ze zich juist extra gaan richten op een veel stijl / weinig inhoud aanpak. Dit heeft geleid tot stylistisch één van de beste albums van dit jaar (of zelfs jaren), maar helaas gaat dit wel ten koste van de muziek.

Waar fruit nog een aantal goede popsongs had, waaronder 'Around the Bend' en 'The Golden Age' die we respectievelijk kennen van de Apple en Heineken reclames, heeft OoF dat in mindere mate. Het klinkt allemaal te sylistisch, waardoor het bijna kitscherig wordt. De hoge uithalen van zangeres Mette Lindberg doen de nummers ook geen goed. Je houdt ervan of je houdt er niet van natuurlijk, maar overdaad schaadt evengoed waardoor de nummers zelfs een liefhebber van zo'n stem tegen kunnen gaan staan. Het popgevoel dat we hoorden op Fruit lijkt ver te zoeken op Out of Frequency.

Uitzonderingen daargelaten, want 'Heart Attack' blijft voor mij toch wel een redelijk goed popnummer, zei het wel met een totaal onzinnige tekst. Waar het uiteindelijk op neerkomt, is dat het album te overdadig is. Het is te lang, teveel ongeremde zang van Mette Lindberg en te theatraal en cartoony. Een perfect album voor de stylisten, een matig album voor de muziekliefhebber.

Review: Bruce Springsteen - Wrecking Ball

Eerder heb ik al een preview geschreven over dit album waarin ik aangaf dat er ook een review zou komen. Nou hier is ie dan! Zoals ik al verwachtte horen we inderdaad weer de maatschappijkritische Bruce op Wrecking Ball, al hoef je daar echter geen helderziende voor te zijn. Toch raar om een multimiljonair te horen zingen over economische crises, hard werken en een onrechtvaardig Amerika. Maar bij the Boss deert dat niet en slik je het gewoon als zoete koek.

1. We Take Care of Our Own
2. Easy Money
3. Shackled and Drawn
4. Jack of All Trades
5. Death to My Hometown
6. This Depression
7. Wrecking Ball
8. You've Got It
9. Rocky Ground
10. Land of Hope and Dreams
11. We Are Alive  


Onder andere hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/wrecking-ball-bruce-springsteen-0886919425420

Om toch even terug te komen op dat multimiljonair-dingetje, Bruce weet natuurlijk als geen ander hoe het is om echt in een crisis te leven. Hij is zelf als arme straatrat opgegroeid en zelfs nu hij wat op leeftijd begint te raken werkt hij zich nog de benen onder zijn lijf vandaan.

Die werklust blijkt ook wel uit het feit dat Wrecking Ball alweer het zeventiende (!!) studio-album is van Bruce. Op dit album is Bruce weer boos en niet al te subtiel (wat te denken van teksten als "They destroyed our families, factories/And they took our homes/They left our bones on the plains/The vultures picked our bones" en "If I had me a gun I'd find the bastards and shoot 'em on sight"), zoals we het graag horen.

'We Take Care of Our Own' is de albumopener van Wrecking Ball. Hierin stelt Bruce enkele vragen die hij in de verdere nummers van het album probeert te beantwoorden. Elk nummer heeft zo zijn eigen protagonist, al gaat het veelal over de 'hardwerkende man' die het meeste onrecht aangedaan wordt door 'zijn Amerika'.

Zo horen we op 'Jack of All Trades' een man die alles aanneemt om geld te verdienen. Hij probeert zijn geliefde ervan te overtuigen dat alles goed komt, maar hij gelooft duidelijk hoorbaar zijn eigen woorden niet. Een voorbode op onheil, met de veelzeggende tekst "If I had me a gun, I'd find the bastards and shoot 'em on sight".

Maar Wrecking Ball kent niet enkel depressie. 'You Got It' is een bluesy nummer met een wat vage tekst. Ik bedoel, wat is it? 'Rocky Ground' laat dan weer enigszins stijlbreuk horen, met zelfs een ware rap. Anders dan the Boss ooit heeft laten horen, maar het past perfect op het album. Sowieso, ook al is the Boss nog zo kwaad, zijn muziek is altijd krachtig en hoopvol.

Het laatste nummer 'Land of Hope and Dreams' is dan ook louter hoopvol, al is het in principe een ode aan het leven door overledenen. Een beetje vreemd en fascinerend, maar zeker goed. Een passende afsluiter van wat misschien wel één van Bruce's beste albums is.

Katie Melua - Secret Symphony

Katie Melua is weer terug. Nadat haar laatste album The House (onterecht) lichtelijk geflopt is, is er nu Secret Symphony. Op dit album keert Katie terug naar haar roots en laat ze de elektronische elementen van The House achter zich.

1. Gold In Them Hills
2. Better Than a Dream
3. The Bit That I Don't Get
4. Moonshine
5. Forgetting All My Troubles
6. All Over the World
7. Nobody Knows You When You're Down and Out
8. The Cry of the Lone Wolf
9. Heartstrings
10. The Walls of the World
11. Secret Symphony

Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/secret-symphony-katie-melua-0802987034425

Hoewel Katie eigenlijk besloten had om haar stem enkel nog te lenen aan nummers die geschreven zijn door anderen, heeft ze toch haar schrijfkunsten aangesproken voor Secret Symphony. Zo schreef zij het autobiografische 'Forgetting All Your Troubles' en heeft ze meegeschreven aan 'The Cry of the Lone Wolf' en 'Heartstrings'. Voor de rest bevat de cd pareltjes van producer Mike Batt en herinterpretaties van verschillende topschrijvers.

Openingstrack 'Gold In Them Hills' is een uitgeklede versie van Ron Sexsmith en Chris Martins origineel. Katie's stem klinkt volwassen en rijk, maar bovenal laat zij horen dat zij haar indrukwekkende bereik met gemak weet te controleren.

De langzame maar prachtige ballad 'Better Than a Dream' wordt opgevolgd door het meer edgy nummer 'The Bit That I Don't Get', wat een paar toonsoortwisselingen kent om het gevoel van een verloren liefde zeer geslaagd weer te geven. Deze afwisseling van muziekstijlen is de kracht van het album, het houdt het interessant. Zo horen we onder andere de kenmerkende blues- en jazzelementen op het door Fran Healy geschreven 'Moonshine', perfect uitgevoerde rockabilly op 'Heartstrings' en zelfs wat country op 'The Bit That I Don't Get'.

Hoogtepunt van het album is het door Katie zelf geschreven 'Forgetting All  My Troubles'. Dit nummer stelt Katie in staat om haar kunnen perfect te etaleren en ook de teksten weerspiegelen een nieuw bereikt niveau van volwassenheid.

The House was een redelijk radicale stijlwisseling voor Katie en met Secret Symphony keert zij weer enigszins terug naar waar zij het beste uitkomt. Secret Symphony is een geweldig album, wat de grens tussen pop en klassiek doet vervagen.

Paul McCartney - Kisses on the Bottom

Paul McCartney wordt dit jaar alweer 70. Een respectabele leeftijd, die ik hem nog zeker niet zou geven met zijn nog altijd bruine (geverfde?) haar en jeugdige uitstraling. Jeugdig kun je zijn nieuwe album met de dubieuze titel Kisses on the Bottom echter niet noemen. De cd staat voornamelijk vol met covers uit de jaren '20, '30 en '40.

1. I'm Gonna Sit Right Down and Write Myself a Letter
2. Home (When Shadows Fall)
3. It's Only a Paper Moon
4. More I Cannot Wish You
5. The Glory of Love
6. We Three (My Echo, My Shadow and Me)
7. Ac-Cent-Tchu-Ate the Positive
8. My Valentine
9. Always
10. My Very Good Friend the Milkman
11. Bye Bye Blackbird
12. Get Yourself Another Fool
13. The Inch Worm
14. Only Our Hearts

Onder andere hier verkrijgbaar:
http://www.freerecordshop.nl/muziek/kisses-on-the-bottom-paul-mccartney-0888072333697

Kisses is een album vol nummers die McCartney al sinds zijn jeugd kent en zijn eigen schrijfstijl sterk heeft beïnvloed. McCartney heeft veel respect voor deze klassiekers en dat hoor je terug op zijn charmante nieuwe album. Kisses komt relaxed en moeiteloos over, alsof McCartney niets te doen had en toen maar besloot deze nummers op te nemen, in positieve zin uiteraard.

Naast covers staan er ook twee nummers op Kisses die hij zelf heeft geschreven. 'My Valentine' is een ballad waarop Eric Clapton de gitaar heeft ingetokkeld en op 'Only Our Hearts' horen we een orkestraal arrangement. Geen rockende nummers dus op dit album. Wat we wel horen zijn 14 perfect op elkaar afgestemde liedjes die de liefhebber zeker zullen bekoren. Let op het woordje liefhebber, want ik weet zeker dat niet iedereen van dit album gediend is, door zijn oude en wellicht wat oubollige nummers. Ik moet toegeven dat dit niet het meest spannende album is van McCartney. Dit betekent echter niet dat dit een slecht album is. McCartney krijgt het altijd voor elkaar om enkele pareltjes op zijn album te hebben staan en op Kisses on the Bottom is dat niet anders. Dat deze pareltjes door anderen zijn geschreven, mag de pret niet drukken.

En om verwarring te voorkomen, Kisses on the Bottom komt van het openingsnummer waar de tekst "A lot of kisses on the bottom / I’ll be glad I got ‘em" gezongen wordt, verwijzend naar de 'xxx'-jes onderaan een brief. Een dubbele betekenis, die de niet aflatende humor van McCartney tentoonstelt.

AlascA - Actors & Liars

Als je het hebt over hedendaagse ambachtelijke folk, waar denk je dan zoal aan? Midlake, Fleet Foxes. Dan San misschien. In ieder geval niet direct aan een band uit de polder. Laat staan een band uit Volendam! Toch is het de bakermat van de Palingsound waar de Nederlandse revelatie van het festivalseizoen van 2012 vandaan komt: AlascA. De band AlascA geldt al enige jaren als een belofte. Met het album Actors & Liars lossen zij deze belofte volledig in.

Face I
1. Panta Rhei
2. 155
3. Paint, Tower and Hill
4. Arms of the Arts
5. Actors & Liars
6. Deja Vu

Face II
7. Never Cry Wolf
8. Politics
9. I Dreamed She Was The Universe
10. I Will Go
11. Traveler’s Vesper

Onder andere hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/actors-liars-alasca-8714835091882

Actors & Liars kenmerkt zich door een verhalende, melancholische en vooral ook melodische insteek. De sixties en seventies als bloeiperiode van de folk hoor je er in terug, maar ook de middeleeuwen. Over het geheel genomen is het album subtiel en toegankelijk. Prettig voorspelbaar met af en toe een onverwachte uitschieter als ‘Never Cry Wolf’. Dit nummer markeert het begin van Face II (De tweede helft van het album, alsof het een LP betreft) en valt op onder andere door zijn lengte van meer dan zes minuten. In het geval van deze band mag je je dan in de handen wrijven: AlascA weet hoe je een nummer uit moet bouwen!

‘Never Cry Wolf’ begint timide, maar eindigt stormachtig. Hierbij wordt uiteindelijk alles, van elektrische gitaar tot banjo en bombastische percussie, uit de kast getrokken. AlascA slaagt er in groots en meeslepend te zijn en laat daarmee direct ook zien een zeer goed gevoel te hebben als het gaat om balans aanbrengen in een album. Actors & Liars is stijlvast, consistent maar nooit gezapig.

Petje af, zeker als je bedenkt dat je hier te maken hebt met een debuutalbum. Toch is er nog wel een puntje van kritiek: De zang zou zo van een Nick of Simon afkomstig kunnen zijn. Zeer verzorgd, zuiver ook, maar wel een tikkeltje karakterloos. Hoe dan ook, een sterk debuut van een stel ware vakmannen. AlascA heeft internationale potentie, al is de concurrentie beresterk.

Amy Winehouse - Lioness: Hidden Treasures

Postuumalbums, een waardig eerbetoon of gemakkelijk geld verdienen over de rug van een overleden artiest? Die vraag zal niet alleen bij mij rijzen als ik denk aan bijvoorbeeld de postuumalbums van Michael Jackson of (de 25!!) van Tupac. Albums die volstaan met 'nog nooit eerder uitgebracht materiaal'. Allemaal leuk en aardig, maar veelal is dat materiaal niet voor niets nog nooit eerder uitgebracht. Licht bevooroordeeld was ik dus wel toen ik de cd Lioness: Hidden Treasures van Amy Winehouse in mijn cd-speler stopte. 

1. Our Day Will Come
2. Between the Cheats
3. Tears Dry (Original Recording)
4. Will You Still Love Me Tomorrow (2011 version)
5. Like Smoke (featuring Nas)
6. Valerie ('68 Version)
7. The Girl from Ipanema
8. Halftime
9. Wake Up Alone (Original Recording)
10. Best Friends, Right?
11. Body and Soul (Duet with Tony Bennett)
12. A Song for You


Onder andere hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/lioness-hidden-treasures-amy-winehouse-0602527903330

Mijn vermoeden werd deels bevestigd toen ik Lioness een luisterbeurt gaf. De makers hebben echt moeite moeten doen om 45 minuten aan materiaal bij elkaar te sprokkelen om tot een volwaardig album te komen. We horen vroege opnames die nooit naar buiten gebracht zouden zijn als Amy nog onder ons was, er zijn grote artiesten ingeschakeld om de nummers op te fleuren (of te voorzien van genoeg materiaal) en de albumafsluiter is een lo-fi vocaldemo waar snel een nummer omheen gebouwd is.

Nou klinkt dit wellicht wat negatief, maar waar Lioness in uitblinkt is het geven van een realistische kijk in het leven van Amy Winehouse. Amy stond niet bekend om haar compassie of überhaupt overtuiging op het podium en dat hoor je op de cd terug. Op de oude opnames hoor je een Amy die mooi probeert te zingen omdat ze wil dat het goed klinkt. Echter horen we in de recentere nummers de herbekende rauwe stem terug uit de laatste periode van haar leven. Het kon haar allemaal niets meer schelen, klaarblijkelijk zong ze enkel nog om zichzelf te vermaken. Dit album vertelt hoe het levensverhaal van Amy zich ontrafelde.

Het merendeel van het materiaal op Lioness stamt uit de periode tussen 2002 en 2004. Uit deze periode komen 'Halftime' en cover 'Our Day Will Come', maar veel meer dan dat heeft ze niet opgenomen na haar album Back to Black. Van het geplande derde album waren enkel opnames van 'Between the Cheats' en 'Like Smoke'. Laatsgenoemde klinkt als een potentiële wereldhit, ware het niet dat enkel het refrein en wat improvisatie-scat opgenomen waren. De laatste twee jaar van haar leven heeft ze amper nog iets opgenomen, los van 'Body and Soul', haar duet met Tony Bennet en 'A Song for You', een cover van Leon Russell. Helaas is er voor gekozen om 'A Song for You' te voorzien van een nieuw muziekarrangement. Het verhaal gaat dat de vocalen opgenomen zijn in de kelder van Amy, waar zij, zichzelf begeleidend op gitaar, het nummer heeft ingespeeld. Na afloop zou zij in huilen uitgebarsten zijn, omdat de tekst van het nummer te herkenbaar voor haar was. Een mooiere afsluiter dan dat nummer, volledig onge-edit, zou er in mijn ogen niet zijn. Maar helaas, wat rest is een matig album, een matig eerbetoon aan een zangeres die beter verdient.

Madonna - MDNA

Madonna is nog altijd The Queen of Pop. De nu redelijk belegen zangeres is de best verkopende vrouwelijke artiest aller tijden, mede door haar shockerende acties en nooit aflatende originaliteit. Van muzikale originaliteit kan zij echter al jaren niet meer beschuldigd worden. Wie weet brengt haar op 26 maart uitkomende nieuwe album daar verandering in.

1. Girls Gone Wild
2. Gang Bang
3. I'm Addicted
4. Some Girls
5. I Don't Give A
6. Turn Up the Radio
7. Give Me All Your Luvin'
8. B-Day Song
9. Superstar
10. I'm a Sinner
11. Masterpiece
12. Falling Free
13. Love Spent*
14. I F****d Up*
15. Beautiful Killer*

*Speciale editie

Onder andere hier te reserveren: http://www.freerecordshop.nl/muziek/m-d-n-a-madonna-0602527968155
Speciale editie: http://www.freerecordshop.nl/muziek/madonna-mdna-del-ed-bonus-cd-madonna-0602527968162

Wanneer de tracklist van MDNA wordt doorgenomen, is het onmogelijk om te ontkennen dat er schokkende nummers op het album staan. Titels als 'I'm a Sinner', 'I F****d Up' en 'I Don't Give A' spreken voor zich, maar naar het nummer 'Gang Bang' ben ik eerlijk gezegd minder nieuwsgierig. De titels zijn dus veelzeggend, maar of de muziek dat ook is, is afwachten. Afgaande op de al uitgekomen single 'Give Me All Your Luvin'' vrees ik het ergste. 

'Give Me All Your Luvin'' lekte (uiteraard geheel onintentioneel) afgelopen november al uit, zei het nog incompleet. De raps van Nicki Minaj en M.I.A. waren namelijk nog niet toegevoegd, waardoor we tot 2 februari hebben moeten wachten op het eindresultaat. Helaas stemt dit eindresultaat me niet veel positiever dan de gelekte versie. Ik vraag me nog steeds af of dit alles is. Tuurlijk, het nummer heeft veel herkenbare elementen uit de hedendaagse popmuziek, waaronder een heuse cheerleader-cheer en een makkelijk te herinneren refrein, maar toch mist het iets. De raps zijn te kort om een indruk achter te laten, waardoor zij vrij weinig toevoegen en Madonna zelf heeft nog nooit zo erg als een overgeproduceerde robot geklonken.

Toegegeven, dit is slechts een enkel nummer en hoeft weinig te zeggen over het hele album. Persoonlijk hoop ik dan ook dat de andere nummers van hogere kwaliteit zijn en dat de shocks niet enkel moeten komen van de absurde nummertitels.

Coldplay - Mylo Xyloto

Het album is al een tijdje uit, maar na het aanprijzen van LMFAO van gisteren, kan deze plaat ook wel: Mylo Xyloto van Coldplay.

1. Mylo Xyloto
2. Hurts Like Heaven
3. Paradise
4. Charlie Brown
5. Us Against The World
6. M.M.I.X
7. Every Teardrop Is A Waterfall
8. Major Minus
9. U.F.O.
10. Princess Of China
11. Up In Flames
12. A Hopeful Transmission
13. Don't Let It Break Your Heart
14. Up With The Birds


Onder andere hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/mylo-xyloto-coldplay-5099908755322

Dit album doet eigenlijk wat je van Coldplay verwacht, aanstekelijke popliedjes volgen elkaar op zonder echt stijlbreuk te kennen in vergelijking met het oudere werk. De band zelf wil altijd doen geloven dat ze baanbrekend bezig zijn, maar dat zijn ze gewoonweg niet. Geen probleem trouwens, want Mylo Xyloto is wederom een plaat die heel goed wegluistert.

De eerste vier nummers zijn aardige up-tempo nummers die het thema van de cd goed weergeven. Dit thema is vrolijkheid (disclaimer: volgens mij) en dat hoor je aan de nummers af. Daarna volgen 'Us Against The World', wat een mooi opbouwend rustig nummer is, en 'M.M.I.X'., een goede overgang naar 'Every Teardrop is a Waterfall'. 'Major Minus' laat dan ineens toch een soort van politieke boodschap horen. Het meest rauwe nummer van het album. Daarna komt de vrolijkheid weer terug met up-tempo nummers die barsten van het optimisme.

Mylo Xyloto doet precies wat je ervan zou verwachten. Coldplay lijkt het niet aan te durven om hier en daar toch wat maatschappijkritischer te zijn, iets was misschien wel van ze geacht wordt. Maar waarom zouden ze ook, ze zijn muzikanten om muziek te maken en dat kunnen ze. Gewoon een cd die lekker wegluistert, niets meer en zeker niets minder.

LMFAO - Sorry for the Party Rocking

Ik ben mij ervan bewust dat deze post me waarschijnlijk niet in dank afgenomen zal worden. Iemand die zich muziekkenner noemt zal waarschijnlijk weinig goeds te zeggen hebben over superfout party-duo LMFAO. Hoewel de kenner in mij zich ook diep schaamt, moet ik bekennen dat ik 'Sexy and I Know It' een geweldig nummer vind. Dit nummer is afkomstig van het duo's tweede album 'Sorry for the Party Rocking'.

1. Rock The Beat II
2. Sorry For Party Rocking
3. Party Rock Anthem
4. Sexy And I Know It
5. Champagne Showers
6. One Day
7. Put That A$$ To Work
8. Take It To The Hole
9. We Came Here To Party
10. Reminds Me Of You
11. Best Night
12. All Night Long
13. With You
14. Hot Dog
15. I'm In Miami Bitch
16. Shots

Onder andere hier te koop: http://www.freerecordshop.nl/muziek/sorry-for-party-rocking-lmfao-0602527744636

'Sorry for the Party Rocking' is al sinds juni vorig jaar uit, maar LMFAO heeft pas mijn aandacht getrokken met hun single 'Sexy and I Know It'. Geloof me, in eerste instantie wilde ik niets van weten van deze "partyhit" met afschuwelijke clip, maar iedere keer dat het nummer opnieuw voorbij kwam groeide mijn belangstelling tot het punt dat ik niet kon ontkennen dat het eigenlijk een heel goed nummer is. 

Wat LMFAO beter maakt dan andere party-artiesten is hun zelfkennis. Ze weten dat ze heel fout zijn en benaderen zo hun muziek met een zeker gevoel voor humor. 'Sexy and I Know It' dient dan ook niet serieus genomen te worden, maar is één grote grap die daarnaast dient als spiegel voor de hedendaagse artiest. Hoevaak zie je tegenwoordig wel niet zangeresjes die enkel succesvol lijken te zijn om hun lichaam? Dat wordt grandioos op een cynische manier benaderd met lyrics als "I got passion in my pants / And I ain't afraid to show it / I'm sexy and I know it". 

Deze humor en laidback attitude zorgen ervoor dat hun album gewoon werkt. Waar het bij een serieuze artiest belachelijk was geweest, weet LMFAO het te brengen op een manier waarop het niet op je zenuwen werkt. 'Sorry for the Party Rocking' staat vol potentiële partyhits, maar ook het meer hip-hoppy 'Take It To the Hole' waarin een altijd snelle Busta Rhymes te horen is. Toegegeven, LMFAO moet het, net als vrijwel alle party-artiesten, hebben van de hype en over een paar jaar (of maanden?) zal er weinig van over zijn. Maar tot die tijd ga ik uit m'n dak op nummers als 'Party Rock Anthem' en 'Sexy and I Know It'. Mijn guilty pleasure.

Emeli Sandé - Our Version of the Events

Ik kijk net naar de albumhitlijsten en zie dat Emeli Sandé met 'Our Version of the Events' nieuw binnen is gekomen op nummer 9. Aangezien haar single 'Heaven' echt ijzersterk was, is dit album wel een luisterbeurt waard.

1. Heaven
2. My Kind of Love
3. Where I Sleep
4. Mountains
5. Clown
6. Daddy
7. Maybe
8. Suitcase
9. Breaking the Law
10. Next to Me
11. River
12. Lifetime
13. Hope
14. Read All About It

Onder andere hier te koop: http://www.freerecordshop.nl/muziek/our-version-of-the-events-emeli-sande-5099967896820

Sandé is bekend als songwriter voor onder andere Cher Lloyd, Susan Boyle, Preeya Kalidas, Leona Lewis, Cheryl Cole en Tinie Tempah. Daarnaast heeft American Idol-jurylid Simon Cowell haar zijn favoriete songwriter van dit moment genoemd. Nummers maken voor anderen kan ze dus zeker en 'Heaven' laat horen dat ze ook zichzelf daarin niet overslaat. Dit nummer is de albumopener en is nog altijd even mooi, maar helaas is de rest van het album minder hoogstaand.

Er zijn te weinig hoogtepunten te vinden op 'Our Version of the Events'. Het enige nummer wat zich kan meten aan 'Heaven' is het sinistere 'Daddy'. In dit nummer accentueert Sandé de tekst zo perfect dat het heel dreigend overkomt. Dit is echt een nummer wat alleen zij kan zingen en wat ze misschien ook wel daarom nooit af zou moeten staan.

Verder zijn het geen slechte nummers, maar ook geen hoogvliegers. De akoestische ballad 'Breaking the Law' klinkt meer als een b-kantje van een single en dient echt als opvulling. Opvolger 'Next to Me' laat een groovy geluid horen wat de nodige afwisseling geeft op het album. In het nummer 'Hope' horen we een Mariah-achtige R&B terug, maar het mist de spanning om echt een topnummer te worden als 'Heaven' of 'Daddy'.

Het grote probleem met 'Our Version Of Events' is dat het allemaal te veilig is. Sandé onderscheidt zich niet door de nodige risico's te nemen. Veel nummers vervagen in vergetelheid door minimaal gebruik van spannende muziek. Met haar stem is niets mis, zingen kan ze, maar daaronder horen we veelal nietszeggende piano en strijk-arrangementen. En dat is jammer, want Sandé verdient echt beter.

Ed Sheeran - +

Ed Sheeran is het schoolvoorbeeld van een artiest die hard heeft moeten werken voor zijn succes. Ik gun het hem van harte, daar niet van, maar zijn helse tocht naar succes wordt ons wel een beetje door de strot geduwd op zijn album +.

1. The A Team
2. Drunk
3. U.N.I.
4. Grade 8
5. Wake Me Up
6. Small Bump
7. This
8. The City
9. Lego House
10. You Need Me, I Don't Need You
11. Kiss Me
12. Give Me Love




Hier te koop: http://www.freerecordshop.nl/muziek/ed-sheeran-ed-sheeran-0825646634422

Voor iedereen die nog niet bekend is met Eds achtergrondverhaal, heeft hij het in het nummer 'You Need Me, I Don't Need You' nog eens duidelijk uiteengezet. Hierin zingt hij dingen als "I'm real, I do it all it's all me... don't need another wordsmith to make my tune sell" en "people think that I'm bound to blow up/I've done about a thousand shows/But I haven't got a house because I live on a couch... selling CDs from my rucksack". Allemaal leuk en aardig, maar hier maak je je niet populair mee. Je kunt zeggen dat het allemaal uit zijn hart komt en zijn leven weerspiegeld, maar op mij komt het over als 'kijk mij eens een grote stoere jongen zijn die het gemaakt heeft'. De rest van de nummers kampen enigszins met hetzelfde probleem. Hij maakt autobiografische nummers, maar zijn leven is simpelweg niet interessant genoeg om twaalf nummers mee te vullen.

Maar genoeg persoonlijke aanval, laat ik me richten op de muziek. Ed Sheeran maakt een niet zo gangbare combinatie tussen akoestische folkmuziek en grime. Deze interessante combinatie komt nergens op het album echt goed uit de verf, daar zij zich lastig laten mengen. Origineel is het zeker, dat wel. Ik vind Ed Sheeran dan ook niet een totaal kansloze artiest. Hij kan prima zingen, ziet er aangenaam uit en als hij nog wat meer groeit kan hij wel eens een hele grote worden. Hiervoor moet hij wel de zoetsappige duizend-in-een-dozijn ballads als 'Kiss Me' schrappen en stoppen met zo arrogant zijn. Aan zijn fans zal het in ieder geval niet liggen, want die liggen aan zijn voeten.

Gers Pardoel - Deze Wereld is van Jou

Sinds Gers Pardoel een bijdrage leverde aan het nummer 'Broodje Bakpao' van The Opposites is zijn carrière in sneltreinvaart omhoog geschoten. Nu twee jaar later staat hij onder contract bij Nederlands grootste hiphoplabel TopNotch en sinds oktober 2011 ligt zijn debuutalbum 'Deze Wereld is van Jou' in de winkel.

1. Deze Wereld is van Jou
2. Morgen Ben Ik Rijk
3. Denk
4. Vandaag
5. Ik Neem Je Mee
6. De Money & De Faam
7. Zijn
8. 20.03
9. Spookstad
10. Eenzaam op de Bank
11. Bagagedrager
12. Zweef
13. We Missen Je
14. Emotioneel Hart
15. Op Zoek naar de Symphonie

Hier te koop: http://www.freerecordshop.nl/muziek/deze-wereld-is-van-jou-gers-pardoel-0602527834191

De titel van het album is qua zoetsappigheid gelukkig geen voorbode voor het album, want dat is zeker niet slecht. Op het album neemt Gers de luisteraar mee in zijn wereld en zijn denkbeelden. Dit kenmerkt zich door een strak rijmschema en een fijne flow, uiteraard met de misschien iets té simplistische maar wel herkenbare teksten die we gewend zijn van Gers.

Het eerste nummer is direct de titeltrack, waarin we een relacte Gers horen in samenwerking met Phatt, die een niet al te storend autotunerefreintje voor zijn rekening neemt. Helaas is dit wel één van de minst storende refreinen van het album, dat is iets waarin Gers (of z'n gastmuzikanten) nog moet groeien. Herkenbare refreinen zijn in dit geval niet altijd de beste keuze. Zo zitten er in meerdere nummers clichématige hooks die meer kwaad doen dan goed en zo de kwaliteit van de nummers ondermijnen.

Hoogvliegers zijn de nummers 'Ik Neem Je Mee' en 'Bagagedrager', die een vrolijk soms wat melancholiek  gevoel opwekken. Maar Gers staat niet alleen voor gezelligheid, want op 'Eenzaam op de Bank' en 'We Missen Je' horen we een serieuzere kant van de rapper. Gers had zich een slechter debuut kunnen bedenken.

Adele - 21

Misschien wat raar om op deze dag van de liefde een cd te bespreken die geïnspireerd is door een volgens eigen zeggen 'shitty relationship', maar gezien het ongetwijfeld grote aantal afgewezen Valentijnsverzoeken van vandaag heeft het ook wel weer wat symbolisch. Ik heb het over 21 van Adele.

Tracklist
1. Rolling in the Deep
2. Rumour Has It
3. Turning Tables
4. Don't You Remember
5. Set Fire to the Rain 
6. He Won't Go
7. Take It All
8. I'll Be Waiting
9. One and Only
10. Lovesong
11. Someone Like You





Onder andere hier te koop: http://www.freerecordshop.nl/muziek/21-adele-0634904052027

Adele schrijft in dit album weer over haar eigen leven. Persoonlijk en therapeutisch, maar anders dan op 19 geeft Adele zelf aan.

"Het is anders dan 19. Het gaat wel over dezelfde dingen maar vanuit een ander perspectief. Ik verwerk dingen nu anders. Ik ben geduldiger, eerlijker, ik vergeef makkelijker en ik ben me meer bewust van mijn tekortkomingen, gewoontes en principes, dat komt met ouder worden denk ik."

Op 21 klinkt Adele inderdaad volwassener dan op de voorganger. Echter zijn het nog steeds mooie, gevoelige liefdesliedjes die herkenbaar zijn voor iedereen die een lastige of niet goed lopende relatie gekend heeft. Met name de als single uitebrachte 'Rolling in the Deep', 'Someone Like You', 'Turning Tables' en 'Set Fire to the Rain' brengen het herkenbare Adele-geluid met zich mee. Adele laat hier horen dat zij echt één van de grootste talenten van de afgelopen jaren is. Helaas tonen de overige nummers niet helemaal wat Adele waard is, met als persoonlijk dieptepunt 'Rumour Has It'. Dit upbeat nummer benut de prachtige stem die Adele in huis heeft totaal niet. Verder zijn de nummers muzikaal veelal inwisselbaar, haar stem alleen is niet genoeg om het hele album te dragen.

Nou klinkt dit misschien meer negatief dan positief, maar zo bedoel ik het niet. De vier geweldige nummers die ik eerder noemde dragen het album en tilllen het tot een ongekend niveau. Hierdoor is 21 zeker de moeite waard. Ik ben benieuwd naar haar nieuwe materiaal, hopelijk pakt ze de lijn van 19 weer wat meer op want dan heeft ze een gouden toekomst.

Birdy - Birdy

Veel hedendaagse artiesten vinden hun weg naar de top via het internet. Zo ook Birdy, haar cover van Bon Ivers 'Skinny Love' werd een hit op YouTube en nu is zij niet meer weg te denken uit de hitlijsten. 'Skinny Love' is afkomstig van haar naamloze debuutalbum Birdy.

Tracklist
1. 1901
2. Skinny Love
3. People Help The People
4. White Winter Hymnal
5. The District Sleeps Alone Tonight
6. I'll Never Forget You
7. Young Blood
8. Shelter
9. Fire and Rain
10. Without a Word
11. Terrible Love

Hier te koop: http://www.freerecordshop.nl/muziek/birdy-birdy-5052498595822

De pas 15-jarige Jasmine van den Bogaerde, die schuilgaat achter artiestennaam Birdy, laat op haar debuutalbum horen een prachtige stem in huis te hebben. Passend fragiel, maar ook emotioneel sterk. Haar album bevat voornamelijk covers van bekende artiesten (Bon Iver, The XX, James Taylor) die zij in stijl eigengemaakt heeft. Sommige critici vragen zich af hoe een 15-jarig meisje nou zulke op levenservaring bewuste nummers kan zingen. 'Skinny Love' heeft bijvoorbeeld niet een tekst die je zou verwachten van iemand van die leeftijd, maar daar moet je mijns inziens doorheen luisteren. Het zijn stuk voor stuk mooie nummers die prachtig gezongen worden, punt.

Door de covers wordt ze door sommigen ook wel gezien als noviteit, maar het folky 'Without a Word', het enige zelfgeschreven nummer op de cd, laat horen dat we meer van haar mogen verwachten. Deze vogel zal vrijwel zeker uitvliegen.

Whitney Houston (9/8/1963 - 11/2/2012)

Een korte blog, want de video spreekt voor zich. Op 11 februari is één van de grootste zangeressen aller tijden overleden. Privé was het de laatste jaren misschien wat ontstuimig, maar laten we haar vooral herinneren aan haar ontzettend goede stem.



Whitney Elizabeth Houston, requiescat in pace...

Preview: Bruce Springsteen - Wrecking Ball

The Boss, wie kent hem niet? Bruce Springsteen komt 6 maart met een nieuw album: Wrecking Ball. De reguliere editie van dit album zal elf nummers bevatten en wordt geproduceerd door Ron Aniello, Jon Landua en The Boss zelf. Op de speciale editie van Wrecking Ball zal de tracklist aangevuld worden met twee extra nummers en tevens zal deze editie exclusieve artwork en foto's bevatten.

1. We Take Care of Our Own
2. Easy Money
3. Shackled and Drawn
4. Jack of All Trades
5. Death to My Hometown
6. This Depression
7. Wrecking Ball
8. You've Got It
9. Rocky Ground
10. Land of Hope and Dreams
11. We Are Alive
12. Swallowed Up*
13. American Land*

*Speciale editie


Gewone editie: http://www.freerecordshop.nl/muziek/wrecking-ball-bruce-springsteen-0886919425420
Speciale editie: http://www.freerecordshop.nl/muziek/wrecking-ball-special-ed-bruce-springsteen-0886919483628

Wat kunnen we van het album verwachten? Uiteraard de rebelse, op zoek naar een plek zijnde, maatschappijkritische Springsteen die we zo goed kennen. Dit album zal daarbij iets extra's hebben in vergelijking met Springsteens eerdere werk. Mooie marketingsstrategie natuurlijk, maar Manager John Landau heeft gezegd dat "Bruce zo diep heeft gegraven als hij maar kan om tot zijn visie voor het moderne leven te komen. De teksten vertellen een verhaal dat je nergens anders kunt horen en muzikaal is het zijn meest innovatieve werk van de afgelopen jaren. Hij heeft één van de beste albums van zijn carrière geschreven en zowel oude als nieuwe fans zullen Wrecking Ball kunnen waarderen."

Het eerste nummer van het album, We Take Care of Our Own, is al enige tijd uit en vanaf de eerste seconde is het overduidelijk een Springsteen-nummer. Wellicht mist het net dat beetje extra om een echt uitzonderlijk nummer te worden, maar aangezien dit het eerste materiaal is wat we horen van het nieuwe album, zal Springsteen waarschijnlijk niet direct het achterste van zijn tong laten zien. Wel is We Take Care of Our Own gewoon een strak, recht voor zijn raap rocknummer met het herkenbare jaren tachtig gevoel. Het belooft in ieder geval heel wat voor het album.

Andere nummers van het album die al bekend zijn omdat hij ze al meerdere malen live gespeeld heeft zijn Land of Hope and Dreams en American Land (enkel op de speciale editie). Ik kijk persoonlijk erg uit naar het album en zal zodra hij uit is ook een review op deze blog zetten.

3JS - 4 Elementen

Gisteren heb ik het album van een Nederlandse artieste (Anneke van Giersbergen) besproken en vandaag zet ik deze lijn voort. Sterker nog, ik trek de lijn zelfs door door een een volledig Nederlandstalig album te bespreken. En wel de nieuwe cd van de 3JS, 4 Elementen.

Tracklist
1. Zweven Naar het Licht
2. De Weg
3. We Denderen Door 4.
4 Elementen
5. Godvergeten
6. Kom Terug
7. Wat Een Avond
8. Geef Mij Een Naam
9. Zwerversleven
10. Jouw Woorden
11. Voor Eens En Altijd
12. Recht Uit M’n Hart
13. Bij Hoog En Laag
14. Morgen



Koop het album onder andere hier: http://www.freerecordshop.nl/muziek/3js-4-elementen-3js-8718026999353

Het album 4 Elementen bevat 14 nummers die, zoals we gewend zijn van 3JS, weer de nodige variatie kennen. Van ballads tot de meer uptempo feestnummers, allemaal zijn ze van zeer hoog niveau. Wat op dit album wel anders is, is de sound. Tuurlijk, de karakteristieke 3JS-sound is niet weg, maar de Volendamse sound wordt veelvuldig gecombineerd met Ierse folkmuziek. Dit is in mijn ogen een gouden greep, niet alleen differentieert de band zich hiermee van andere Nederlandse bands, maar het zorgt ook voor een heel nieuw aangenaam geluid. De afwisselende nummers zorgen ervoor dat deze cd niet zo gauw verveelt en eigenlijk iedere luistersessie beter wordt.

Zanger Jan Dulles laat op 4 Elementen weer eens horen dat hij bij de absolute top van Nederlandse zangers hoort. Persoonlijk vind ik hem de beste zanger die Nederland rijk is, met een stem die weet te beroeren en ontroeren. Het nummer Geef Mij Een Naam, een samenwerking met Elske DeWall, bezorgt me keer op keer kippenvel.

4 Elementen van de 3JS is een geweldige cd, die de ontwikkeling van de band weer naar een hoger niveau tilt en bovenal aangeeft dat dit misschien toch wel het beste is wat de Nederlandstalige muziek te bieden heeft.

Anneke van Giersbergen - Everything is Changing

Anneke van Giersbergen kennen we natuurlijk van de succesvolle rockformatie The Gathering. Deze band maakte grensverleggende muziek, dat ieder album een ander spectrum van muzikaliteit uitlichtte. Maar in 2007 besluit Anneke de band te verlaten en haar eigen band Agua de Annique op te zetten. Na het debuutalbum werd al gauw duidelijk dat het hier meer ging om een soloproject met begeleidingsband. Haar nieuwe album Everything is Changing brengt ze dan ook uit onder haar eigen naam.

Tracklist
1. Feel Alive
2. You Want to Be Free
3. Everything Is Changing
4. Take Me Home
5. I Wake Up
6. Circles
7. My Boy
8. Stay
9. Hope, Pray, Dance, Play
10. Slow Me Down
11. Too Late
12. 1000 Miles Away from You




Onder andere hier te koop: http://www.freerecordshop.nl/muziek/everything-is-changing-van-giersbergen-anneke-5414939176821

Anneke lijkt op Everything is Changing eindelijk de perfecte mix gevonden te hebben tussen pop en hard gitaarwerk. Dit is haar eerste echt stevige soloalbum, maar ook direct haar meest toegankelijke. Super om te horen dat hard en toegenkelijk goed samen kunnen, te meer ook omdat haar interesse zelf heel erg schommelt tussen harde (progressieve) rock en toegankelijke popliedjes.

Everything is Changing zit productioneel heel goed in elkaar, Annekes herkenbare stem komt goed uit en valt heel natuurlijk in de mix. Uiteraard zijn vergelijkingen snel gemaakt, zo lijken nummers als My Boy, Stay en Too Late uit het repertoire van The Cranberries te komen en horen we wat Evanescence in Take me Home en I Wake Up. Maar dit neemt niet weg dat de nummers toch echt 'Anneke van Giersbergen' ademen. Misschien niet voor het grotere publiek weggelegd door het missen van die ene radiovriendelijke hit, maar voor mij is dit een topalbum dat je 12 nummers lang geboeid houdt.

Lana Del Rey - Born to Die

Welkom op mijn blog! Hier zal ik proberen om dagelijks een stukje te schrijven over muziek die mij bezighoudt of die ik gewoon heel erg leuk vind. Waarom? Omdat ik gewoon graag dingen schrijf en mijn oordeel klaar heb over van alles en nog wat. Ik wil beginnen met het hopelijk niet typerend aan deze blog zijnde Born to Die van Lana Del Rey.

Lana Del Rey is de pseudoniem van de 25-jarige Elizabeth "Lizzy" Grant. Zij is vooral bekend van haar debuutsingle 'Videogames', die zij in eerste instantie enkel op YouTube gezet heeft. 26 januari is haar album 'Born to Die' uitgekomen in Nederland en hierop laat zij naar mijn mening horen dat ze meer in haar mars heeft dan deze prachtige naar vroegere tijden doen verlangende song. Het gaat van mooie popnummers als 'Born to Die' naar prachtige ballads als 'Summertime Sadness'. En natuurlijk het bekende geluid van 'Videogames', wat in 'Off to the Races' enigszins terugkomt. Hoewel ik ook weet dat de cd veel kritiek krijgt, ben ik van mening dat de cd 'Born to Die' zeker de moeite waard is om te proberen.

De tracklist van de cd is als volgt:

1. Born to Die
2. Off to the Races
3. Blue Jeans
4. Videogames
5. Diet Mountain Dew
6. National Anthem
7. Dark Paradise
8. Radio
9. Carmen
10. Million Dollar Man
11. Summertime Madness
12. This Is What Makes Us Girls 






Het album is onder andere hier te koop: http://www.freerecordshop.nl/muziek/born-to-die-lana-del-rey-0602527870915