woensdag 7 maart 2012

The Asteroids Galaxy Tour - Out of Frequency

The Asteroids Galaxy Tour, wie? Wat als ik je nu een biertje aanbied, een Heineken welteverstaan, hoor je dan ineens een hoog piepstemmetje in je hoofd, horende bij een blonde zangeres? Juist, The Asteroids Galaxy Tour! Bekend bij velen, gekend door weinigen. Maar daar wil de Deense band verandering in brengen met hun tweede album Out of Frequency.


1. Gold Rush Pt. I
2. Dollars in the Night
3. Gold Rush Pt. II
4. Major
5. Heart Attack
6. Out of Frequency
7. Cloak & Dagger
8. Arrival of the Empress (Prelude)
9. Theme From 45 Eugenia
10. Mafia
11. Ghost In My Head
12. Suburban Space Invader
13. Fantasy Friend Forever
14. When It Comes To Us


Hier verkrijgbaar: http://www.freerecordshop.nl/muziek/out-of-frequency-ltd-the-asteroids-galaxy-tour-4050538001884

Bijna vier jaar na hun debuutalbum Fruit, komt TAGT met hun tweede album Out of Frequency. Met dit album hebben ze alle ideeën over het maken van een serieus album compleet laten varen en zijn ze zich juist extra gaan richten op een veel stijl / weinig inhoud aanpak. Dit heeft geleid tot stylistisch één van de beste albums van dit jaar (of zelfs jaren), maar helaas gaat dit wel ten koste van de muziek.

Waar fruit nog een aantal goede popsongs had, waaronder 'Around the Bend' en 'The Golden Age' die we respectievelijk kennen van de Apple en Heineken reclames, heeft OoF dat in mindere mate. Het klinkt allemaal te sylistisch, waardoor het bijna kitscherig wordt. De hoge uithalen van zangeres Mette Lindberg doen de nummers ook geen goed. Je houdt ervan of je houdt er niet van natuurlijk, maar overdaad schaadt evengoed waardoor de nummers zelfs een liefhebber van zo'n stem tegen kunnen gaan staan. Het popgevoel dat we hoorden op Fruit lijkt ver te zoeken op Out of Frequency.

Uitzonderingen daargelaten, want 'Heart Attack' blijft voor mij toch wel een redelijk goed popnummer, zei het wel met een totaal onzinnige tekst. Waar het uiteindelijk op neerkomt, is dat het album te overdadig is. Het is te lang, teveel ongeremde zang van Mette Lindberg en te theatraal en cartoony. Een perfect album voor de stylisten, een matig album voor de muziekliefhebber.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten